11 Haziran 2012 Pazartesi

Yapmıycam, bi ruhsuzla evlenmiycem.

Eski sevgilimi anlatmamak konusunda inatlaştığımı biliyosun. Bu blogda olmıycak diye üstüne basa basa yineliyorum kendime. Ama bugün Oscarlık bi performans sergiledi arkadaş, es geçmemek lazım.
Ben herifin kardeşiyle oynuyorum, anasıyla dedikodusunu yapıyorum; tepemizde dikilip beni görmemiş numarası yapıyo. Vay be, role girmiş adam; ne diyim...
(Şu an içimdeki "ben onu özledöööm!" diye ağlamak isteyen hödüğü susturuyoruz tabi.)
Şimdi bu konuya noktayı koyuyorum, size de onu ve ne kadar harika şeyler yaşadığımızı ve hayalkrıklığımı vs vs vs anlatıcak diğilim.

Dün ne olduysa bütün erkekler tuhaftı anacım. Biri "seni helikopterle gelip alıcam balkondan, tektaşı kapıp geliyorum" diye bi cümle kurdu, bi an acaba 3 aylık ömrüm kaldı da bana mı söylemiyolar acaba diye düşündüm yani. Gecenin geri kalanınıysa hem hayranım hem de mesafeli arkadaşım sayılabilicek bi çocukla konuşarak geçirdim.

Kim ne derse desin, ben kibarlıktan çatlayan erkek sevmiyorum abi. Bu kadar basit ve net. Bi panik havası, bi aşırı ilgi filan... Ben konuşma bitince "Tamam şimdi siktir git" diyen insanlarla zaman geçiren bi kızdım nihayetinde, öyle önümden koşup kapı açmalar filan... Yok yani, alışkın diğilim. Gidip hödüklere de âşık olmam hani, bi ortada buluşmak lazım.

Arada bi düşünüyorum da... Yok diyorum, ben böyle adamlarle evlenmiycem. Bu kendime ihanet olur. Kolayına kaçıp böyle paralı, özelliksiz ama başarılı, zeki ama ruhsuz bi adamla olmıycam. Çocuklarıma, bana ne kadar iyi olucak olsun, bu ihaneti kendime yapmıycam. Eğer yaparsam gerçekten hayatımı kaçırmış olurum çünkü.

Beraber sanat yapamıycağım birini ne yapıyım ki? Ruhsuz insan neye yarar?

Hiçbi şeyden zevk almıyan, ilgilieri/hobileri olmıyan insanlar... O kadar anlamsız ki onların yanında olmam. Yeteneğe âşığım ben; ruha, deliliğe... O sıradanlık tüketir beni.

Aç kalalım birlikte, razıyım; ama ruhsuz olmasın yarabbim! Bi de bi karanlık taraf, bi "ruh" ... Hayatımın sanatçısını bana geri vermezsin biliyorum ama yenisini bulsak? Valla bu sefer ilk buluşmadan kendimi verip her şeyi batırmıycam, kankasını da yalamıycam; manyak gibi "aşığım aşığım aşığım" olaylarına da girmiycem... Hadi be... Olmaz mı? Hiç mi?

Ne diyodum? Ha, evet; Görmezdengelme dalında Oscar...

Ne dinliyorum: Let's Go To Bed, The Cure
.Ucube



2 yorum:

Adsız dedi ki...

Ben konuşma bitince "Tamam şimdi siktir git" diyen insanlarla zaman geçiren bi kızdım nihayetinde, öyle önümden koşup kapı açmalar filan.bende kibar erkek sevmem UCUBEE:)aynı sen gibiydim küfürrlü konuşmalar hep ilgimi çeker,mızmız adamlar sevemem ,bana çok ilgi göstereni sevmem.tamam canım sen bilirsin diyenleri sevmemmmm fakatt lakin gel gör ki böyle sümsük bi adamla evlendim...:((((Evet ruhu olmayan ve sana hitap etmeyen birisnle olmak küçük cehennem gibi bi şeydir canım...

Sirk Ucubesi dedi ki...

iyce korktum bak şimdi .. :) yok ama, kararlıyım, yapmıycam.